بهنام خدارحمی در موسیقی ایران از آن نامهایی است که هر کسی که به هر سبکی از موسیقی علاقه مند باشد حتما در مجموعه موسیقی های دوست داشتنی اش می توان یکی دو تا از کارهای بهنام خدارحمی را پیدا کرد و البته منطقی ترین اتفاق ممکن هم همین است برای کودکی که پدرش پیش از مداد، زخمه به دستش داد و پیش از الفبای سخن، بی سخنی را در گوشش زمزمه کرد.

به قول از بزرگان: آنجا که زبان از سخن باز می ماند موسیقی آغاز می شود. بهنام خدارحمی (آهنگساز، نوازنده و تنظیم کننده موسیقی) در فصل بهار، درخانواده‌ای اهلِ هنر و آکنده از نواهای موسیقایی  بدنیا آمد.  دانش‌ آموخته و پرورش‌ یافته‌ی مکتبِ موسیقی سپاهان است و از تبارِ بختیاری‌های چهارمحال.

وی که موسیقی را از سنِ شش سالگی و با فراگیری ساز آکاردئون آغاز کرده، همواره اولین استاد و مشوق خود را پدر “فضل‌اله خدارحمی” قلمداد کرده و خود را مرهون حمایت‌ها و هدایت‌های وی می‌داند.

از دورانِ دبستان و راهنمایی برای گروه های سرودِ مدارس و مناسبتهای مختلف برای ارگانهای استانی و ملی، اجرای صحنه داشته است تا بدان جا که نوازنده برترِ آکاردئون نوازی کشور در اردوهای دانش آموزی رامسر در نه سالگی و همچنین کسبِ مقام در نوازندگی کمانچه در جشنواره موسیقی جوان سال یک هزار و سیصد و هفتاد و هشت حاصلِ بخشی از تلاشهای وی در آن دوران است.

از پانزده سالگی به هنرستان موسیقی پیوسته و پس از چهار سال دانش آموخته ی این مرکز شده و مطالعات دانشگاهی خود را در رشته مدیریت ادامه داده است و در همین راه موفق به دریافتِ تاییدیه آموزشِ مدیریت از سازمان آموزش فنی حرفه ای کشور، دریافت گواهینامه مبانی موسیقی از آکادمی آکسفورد انگلستان و دریافت گواهینامه مسترکلاسِ مدیریت و نظارتِ سازمانی از پروفسور حلموت کوهلِرت از آکادمی تی سی کیتِ آلمان شده است

بهنام خدارحمی در بخشِ حرفه ای فعالیت های خود سابقه تدریس در زمینه تئوری موسیقی، سلفژ و صداسازی در آموزشگاهای معتبرِ موسیقی همچون آکادمی موسیقی اسداله ملک، آموزشگاه موسیقی گلپایگانی و همچنین نقش آفرینی در بالغ بر دویست اثر هنری به عنوان آهنگساز، تنظیم کننده، نوازنده و ناظرِ ضبط در کارنامه کاری خود دارد.

 توسط سیدمحمد میرزمانی برای همکاری در زمینه آهنگسازی و تنظیم در واحد موسیقی به تلویزیون دعوت شد که ساختِ آثار موسیقی متعدد و استمرارِ همکاری با صدا و سیما تا حال حاضر ثمره ی آن بوده است.

تنبک را در محضرِ جهانگیر ملک، پیانو را از هویک باغومیان و روبن هارتون پوری آذر، آکاردئون را نزد امیدعلی نحوی و عمارالشریعی (شیوه نوازندگی عربی)، کمانچه را ابتدا از پژمان جعفرزاده و مدتی در مکتبِ اسداله ملک و مجتبی میرزاده فرا گرفته است. اکنون علاوه بر آهنگسازی و تنظیم، مسلط به سازهای پیانو، آکاردئون، کمانچه و تنبک است. به تعبیرِ ایرج (حسین خواجه امیری) بهنام به تنهایی یک ارکسترِ سرخود است.

وی سالها همکاری و کسبِ فیض در محضرِ اساتید بنام و پیشکسوت همچون پرویز یاحقی، اسداله ملک، همایون خرم، فرهنگ شریف، فضل اله توکل، مجتبی میرزاده، فریدون شهبازیان و بسیاری دیگر از نیک نامانِ موسیقی کشور و همچنین همکاری با خوانندگانی چون اکبر گلپایگانی (گلپا)، حسین خواجه امیری (ایرج)، حسن گلپایگانی، علیرضا افتخاری، بهرام حصیری، حمید خندان، غلام عباس قشقایی (جهان)، محمد علیزاده، احسان خواجه امیری، امیراحسان فدایی، محمد معتمدی و… بعنوان آهنگساز، تنظیم کننده، نوازنده و ناظر ضبط و همچنین اجرای کنسرتهای موسیقی سرتاسر ایران و نیز خارج از کشور را از جمله افتخارات و تجربیاتِ شیرین و تکرار نشدنی زندگی خود قلمداد می کند.

در بخشِ فعالیتهای مردم نهادی نیز طی سالها با عضویتِ فعال در کانون آهنگسازان خانه موسیقی، عضویت در انجمن صنفی موسیقی، عضویت در صندوق اعتباری هنر و عضویت در فدراسیون  بین المللی هنرمندان، به ادای مسئولیت اجتماعی پرداخته است

وی در کنار فعالیتهای موسیقی، از سال یک هزار و سیصد و هشتاد و نه با قلمی کردن مجموعه داستانهایی برای کودک و نوجوان پا به عرصه ی نویسندگی گذاشته و در ادامه به تالیف و انتشارِ آثاری در حوزه موسیقی، صدا و صدابرداری و رُمان به زبانهای فارسی و انگلیسی همت کرده  است.

   تعدادی از کتابهای تالیف شده توسط بهنام خدارحمی

  سمفونی یک نفره

  آدم نما

چهل و نه آواز در سکوت

 استودیو نوازی

ستاره کُش

تار ساز

اینستاتیک

دنیای بدون موسیقی

ارتباط های موسیقی خوشمزه و هوش مصنوعی

او زنده است

داستان های کهن ایران

  مجموعه داستان های کودکانه

 جغد عجول

آناناس پیر

قیزقیز و بیزبیز

دندون تی تی

تپلی و بابا خرسی

 سی سی سوسکه

لوپی لوپ لوپ